De bloesembomen in mijn achtertuin, het Westerpark, staan bijna vol in bloei. Ik geniet ervan en ga zo vaak mogelijk even langs.
Je voelt aan alles, inclusief het waterig zonnetje, dat het beste nog moet komen. Daarom houd ik misschien wel het meest van de lente. Alles is appeltjesgroen, ruikt lekker en wat in de lucht hangt, voelt zo veelbelovend.
Het vergt best wat jezelf eraan te herinneren dat morgen niet persé beter is dan vandaag. Ook niet als de zon morgen schijnt. Het wordt namelijk vaak vanzelf zonnig als je bij vandaag stilstaat.
Geschreven door Drisia d’Anjou